سوال اين است که وجه مشترک افرادي که به عنوان جناح راست ، اصولگرا و محافظه کار نام برده ميشوند چيست؟ به نظر من همگي با همه تنوعي که دارند در يک وجه مشترکند و آن اينکه مطيع بي چون و چراي رهبرند. وقتي رهبر دستوري بدهد ديگر نه فکري دارند ، نه عقيده اي و نه آرماني و نه مرامي. آنچه امر شود اجرا مي کنند. "جناح راست" ، "اصوگرايان" و "محافظه کاران" نامهاي درستي براي اين جناح نيست. به نظرم بايد اين جناح سياسي را با مشخصه اصلي آن نامگذاري کرد. پيشنهادم اين نامهاست: «عباد الرهبر» ، «بندگان رهبر» ، «بندگان خامنه ای» ، «غلامان ولايت» و مواردي از اين نوع. در همين راستا بايد رهبر را خداي اين جناح ناميد نه رهبر آنها. از این زاویه بهتر میتوان توضیح داد که آنان که مطیع ترند بیشتر مورد قبول درگاه هستند. مثلا میتوان درک کرد که چرا احمدی نژاد محبوب تر از قالیباف است یا مثلا چرا قالیباف مقبول تر از حسن روحانی است و به همین ترتیب باید رابطه رهبر با جناح راست را رابطه خدا با بندگان دانست. در بارگاه این خدا ، بندگانی که مطیعترند و از خود شخصیت مستقلی ندارند مقبول ترند.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر